Inhoud
Wat als je man niet wil of kan praten?
Je ziet het vaak in een huwelijk; zij wil praten, hij wordt boos, draait zich om en loopt verongelijkt de kamer uit. Zij blijft achter met het idee dat hij er niets aan wil doen. Ze is bang om er weer over te beginnen, omdat hij dan weer boos wordt en dat voorkomt ze liever.
Maar wacht even.
Als er iets moeilijk gaat in je huwelijk, is het vaak belangrijk. En als je man niet praten wil, betekent dat toch niet automatisch dat de conversatie helemaal stopt? Het stopt pas als jij dat wilt.
Waarom zou je het gesprek willen stoppen?
Een reden zou kunnen zijn dat je denkt dat zijn huwelijksgeluk belangrijker is dan het jouwe. Dat je je van nature makkelijk wegcijfert.
Maar:
- Als hij vaak boos is en tegen je schreeuwt is dat belangrijk.
- Als jij je niet veilig voelt is dat belangrijk.
- Als hij niet wil praten over jullie intimiteit is dat wel belangrijk.
- Als jij je alleen voelt zonder aanwijsbare reden is dat wel belangrijk.
Even belangrijk.
Je geliefde is niet belangrijker dan jij, en jij niet belangrijker dan hij. Het is niet de bedoeling dat één van beiden in praktisch alle gevallen aan het langste eind trekt.
Terugkerende meningsverschillen gaan vaak over seks en intimiteit. Da’s veel te belangrijk om er dan maar niet meer samen over te praten. Misschien denk je dat het nou eenmaal zo is, dat het bij iedereen moeizaam gaat, dat het een kwestie is van accepteren. Maar zo simpel ligt het niet. Dat wil niet zeggen dat je ook lelijk tegen hem moet gaan doen, dat werkt averechts, voordat je het weet sta je als kemphanen tegenover elkaar.
Wat dan wel?
Intimiteit staat of valt met luisteren naar elkaar, begrepen worden, gewaardeerd worden, in dat proces kun je de moeilijke gesprekken niet overslaan. Vraag hem op een goed moment eens waarom hij dit specifieke onderwerp zo moeilijk vindt. Leg hem uit waarom jij er onder lijdt. Dat het het je niet lukt het weg te wuiven om de relatie maar comfortabel te houden.
Veel vrouwen hebben het idee dat zij het probleem zijn en dat ze het dus ook zelf moeten oplossen of er mee moeten leren leven. Door hun eigen rol groter te maken dan die is, gaan ze het onderwerp op den duur helemaal uit de weg. Liever schijnvrede bewaren dan echte vrede scheppen.
Waar het misgaat.
Als je toestaat dat hij niet over belangrijke issues praat, verlies je uiteindelijk de hoop op echte intimiteit. Als er dingen zijn waar je ècht niet met hem over kunt praten, hebben jullie samen ècht een probleem. Natuurlijk zou je het met de mantel der liefde kunnen bedekken, dat klinkt zelfs heel christelijk, een opoffering omdat je van hem houdt.
Je denkt dat hij gelukkig is, want hij krijgt wat hij wil. Maar hoe gelukkiger hij is, hoe ongelukkiger jij wordt. Want er is geen wederkerigheid. Zijn geluk is op een leugen gebaseerd. Aan de buitenkant ziet alles er geweldig uit. Maar vanbinnen word je meer en meer ontevreden. En er komt een dag dat die ontevredenheid omslaat in woede. ‘Hoe is het mogelijk dat hij niet genoeg van me houdt om mij echt te willen leren kennen?’
Maar hoe is het zover gekomen?
Omdat jij in het verleden hebt toegestaan dat er geen rekening werd gehouden met jouw gevoelens, wordt er over die issues niet meer gepraat. Niet omdat je geliefde het niet wil, maar omdat jij dat goedgevonden hebt.
Het gaat er dus eigenlijk niet om zijn reactie, maar om de jouwe op zijn afwijzing. Op het gevaar af dat het ietwat te psychologisch wordt: Hier ligt het gevaar dat jij als vrouw nu gaat denken dat het dus toch weer aan jou ligt. Denk dus meer in termen van mogelijkheden als van tekortkomingen.
Voorbeeld.
Je kent het wel: Hij loopt compleet over haar heen en zij is vreselijk ongelukkig. Na de scheiding leert hij een andere vrouw kennen en binnen een half jaar drinkt hij niet meer, is gestopt met roken, afgevallen en een stuk vriendelijker. De kinderen zijn boos op hem: Waarom kon hij dat voor hun moeder niet doen? Zij was er toch altijd voor hem?
Het antwoord is vrij simpel: De nieuwe vrouw weet wat ze waard is en is niet van plan om egoïstisch gedrag te tolereren.
Scheefgroei.
Uiteraard ontstaat zo’n verkeerd patroon niet in een een paar weken. Hoe nobel ook, de opoffering van de jonge vrouw ontstaat in de eerste jaren van het huwelijk. De man in kwestie gaat denken dat het normaal is dat hij zijn zin krijgt en dat zijn onbehouwen afwijzende gedrag loont. Er zijn ook in deze tijd nog veel mannen die geloven dat je een vrouw ‘stevig’ aan moet pakken, geen gemuts en gezanik, duidelijkheid!
Hoogste tijd dus voor jou om er iets aan te gaan doen!
Hoogste tijd om negatieve patronen die zorgen voor bitterheid en verlies van intimiteit te verbreken. Hoogste tijd om voor je huwelijk te gaan vechten. Begin met bidden.
Vraag God of Hij je duidelijk wil maken wat er werkelijk leeft in het hart van je man. Vraag of Hij je wil laten zien waar bij jouw geliefde de angst zit en het onvermogen. Bereid je voor op het gesprek, wacht op een goed moment en herinner jezelf er aan dat jij voor God net zo belangrijk bent als hij.
Kunnen we praten?
Misschien kun je het gesprek als volgt starten:
‘Lieve schat, (of hoe je elkaar ook noemt) ik weet dat je het ongemakkelijk vindt als ik hierover begin en ik wil niet dat je boos wordt. Maar ik wil maximaal genieten van het leven, de liefde en van elkaar. Ik wil dat ons huwelijk alles heeft waar God over spreekt. Ik wil niet tevreden zijn met minder en voor mij hoort dit er echt bij.
Dus als je er nu niet over wilt praten is dat prima, maar dit gaat niet zomaar weg. Als we het er vandaag niet over hebben, dan wordt het morgen, of de dag er na. Het is te belangrijk, ons huwelijk is te belangrijk om het er bij te laten zitten. Ik hou van jou. Ik wil heel graag intimiteit. Ik wil passie voelen. Maar ik denk dat we, zoals het nu is, iets missen van hoe het zou kunnen zijn.
Uit praten.
Als we dit niet uit praten ben ik bang dat het op de lange duur onoverkomelijk voor me wordt. Dus, ik wil heel graag met je vrijen. Samen de liefde vieren, maar dat kan ik alleen als we dit gesprek aangaan en jij ook mijn gevoelens serieus neemt. Dus tot die tijd vrij ik niet meer met je, niet om je te straffen, maar om dit gesprek topprioriteit te maken. Ik bid met heel m’n hart dat je het wilt .’
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!